Indukwekkend Plitvice Jezera

National Park Plitvice Meren is het meest bekende natuurfenomeen van Kroatië en staat niet voor niets al sinds 1979 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het eerste natuurpark van Kroatië is een prachtige bezienswaardigheid met meer dan 100 watervallen in een beboste omgeving. Er zijn in totaal zestien meren waar je langs kunt wandelen over diverse paden en bruggetjes. Doordat we boven begonnen zijn, gaan we eigenlijk van plateau naar plateau met het water mee naar beneden. En zo hebben we het hele traject gezien/gelopen.

Ad heeft op You-tube een karaoke site ontdekt. Wij zingen nu weer vaak samen. Ook het liedje van schoonzus Barbara stond erop. Wij zingen dus samen “Morning has broken, like the first morning, “ etc.

Donderdagochtend 26 oktober is het zo’n ochtend. We staan al om 7.30 uur op en gaan om 09.00 uur met de camping touringcar naar de ingang van het Nationaal Park Plitvice. De lucht is stralend blauw, beetje fris en dus een uitstekende dag om de ruim 10 kilometer te wandelen over en langs de Plitvice meren.

We starten dus aan de hoge kant, ingang 2. Je gaat eerst een stuk met de truck die een aantal passagiersbussen achter zich aantrekt via een behoorlijke slingerweg naar boven naar een station, in dit geval st. 3. Daarna loop je tot het meer zo’n 7 km over houten vlonders, die allemaal gemaakt zijn van houtenboomstammetjes. Het gaat nooit in een rechte lijn. We krijgen dan ook het idee dat we weer haarspeldbochtjes nemen maar dan te voet. Het is uitkijken, want het is geen effen pad en soms zijn de boomstammetjes door het water glad. Daarnaast moet je uitkijken dat je niet door Chinezen of Japanners ondersteboven wordt gelopen. Zo nu en dan loop je over bruggetjes, waar het water hard onderdoor stroomt. Het uitzicht is geweldig en het water kraakhelder. We zien verschillende keren de forellen tegen de stroom op zwemmen en kijken zo tot op de bodem van het meer.

We vergapen ons aan al het schoon, de grootste waterval heeft een verval van 78,5 meter. Maar er zijn ook wanden/rotsen, waar wel 10 watervallen naast elkaar naar beneden denderen. Bij het grootste meer varen we in zo’n 20 minuten naar de andere kant. Daar is een plekje om te lunchen en even uit te rusten. Vervolgens doen we het 2e deel tot ingang 1. Helaas zijn we daar veel te vroeg (al om 15.00 uur). Omdat de bus ons pas weer om 17.00 uur oppikt bij een van de in- of uitgangen. Maar het knietje van Corry begint wat te sputteren. We besluiten dan maar de truck/bus te pakken, die een ritje over het park maakt. Vanuit de truck/bus heb je ook een prachtig uitgezicht over de meren en zie je nogmaals een paar prachtige watervallen.

Bij de bushalte op de terugweg ontmoeten we een Serviër die momenteel in Noorwegen woont met vrouw en kind. Hij vertelde ons dat ze nu vier maanden onderweg zijn en denken in totaal zo’n 12.000 km te maken deze reis. En wij maar denken dat wij serieus onderweg zijn
’s Avonds eten we nog maar een keer in het camping restaurant. Ook onze Zwitserse buren zitten daar. We maken dus een gezellig praatje, in het Duits!.

Op vrijdag 27 oktober rijden we naar een camperplaats vlakbij Ljubljana. We moeten even zoeken naar de grensovergang, want we mijden de autoweg weer eens. Binnendoor is erg leuk. Vooral als je een afslag te vroeg neemt op de autoweg, dan kom je in het wintersportgebied terecht van Slovenië. De wegen zijn zo smal dat je moet wachten als je een tegenligger tegenkomt. We kunnen ons voorstellen dast dit de dal afdaling is.!!

Bij de grensovergang ging het dit keer soepeltjes, alleen het paspoort (2x) en geen autopapieren, geen groene kaart en geen vraag of we sigaretten bij ons hebben. Als het wel gevraagd wordt, vertelt Ad hen, dat wij modern zijn en dus niet roken! Dat is vreemd in deze landen. Zowel mannen als vrouwen roken hier als ketters.

Op het camperplekje in Ljubljana kunnen 10 campers staan en is gratis op de stroom na die twee euro per nacht kost. Je moet dan wel eten in het restaurant dat er naast staat. Geen probleem. Tussen het restaurant en onze camperplaats is een hok met 3 zwarte varkens. Jawel, we ruiken het ook, maar dat went wel.