Ondernemend
Door: Corry en Ad
Blijf op de hoogte en volg Ad en Corry
06 Maart 2018 | Italië, Fiè allo Sciliar - Voels am Schlern
De weg terug is zweten geblazen. Je loopt steeds omhoog. Dan merk je toch dat we allebei energie te kort komen en nog niet aan de ijle lucht gewend zijn. Maar we voelen het als een verdiende Olympische medaille die we net gehaald hebben als we de ‘grote’ weg uiteindelijk bereiken en de bushalte als finishplaats hebben gepromoveerd.
We eten lekker in de camper, scholletjes, gebakken aardappeltjes en sla. Dit alles uiteraard vergezeld van een goed glas wijn. We hebben een grote ronde pan meegenomen, die erg geschikt is om allerlei gerechten te bereiden.
We zijn al aardig ingeburgerd op deze mooie camping. Zondag 4 maart was een super, super dagje. De zon liet zich van de beste kant zien en we hebben heerlijk geskied. Het is dan ook erg fijn als Corry ervaart dat het skiën nog steeds lukt sinds vorig jaar en ze helemaal geen last van haar knietje heeft.
Op de eerste maandag van de maand (5 maart) is het alarm fase 1. We moeten even op zoek naar een supermarkt want de witte wijn is op. Ad probeerde op zondag iets te kopen in de campingwinkel, maar zowel de supermarkt als het restaurant hebben hier Sonntagsruhe!
We pakken de bus naar Kastelruth. Het weerbericht voor de komende dagen maakt ons niet heel erg blij, maar we hebben het hier heerlijk. De zon komt echt nog wel. Kastelruth is een mooi stadje met veel huizen in de Oostenrijkse stijl (beschilderd), zoals in Zuid Tirol ook veel voorkomt.
Als we op dinsdag 6 maart wakker worden horen we de regen druppelen op het dak. Boven op de Alm sneeuwt het. We zijn lui en slapen heerlijk uit. ‘s Middags gaan we met de gratis bus naar Bolzano. Het is de hoofdstad van de provincie Bozen. Zo’n 40 minuten met de bus via doodenge weggetjes met diepe afgronden. Maar de buschauffeur heeft deze weg kennelijk vaker gereden. We komen veilig aan. Ad maakt nog wel even grapjes onderweg zo van:” Soms hoor je dat zo’n bus het ravijn in is gevallen” en . . . .” hier zou de grond als we een steile afgrond passeren zomaar kunnen afbrokkelen” (we stonden toen stil bij een wegopbreking en keken recht de afgrond in).
We stappen uit bij het treinstation dat dateert van 1859. We dachten ook aan de binnenkant iets van deze oudheid mee te krijgen maar dat viel tegen. De stad is mooi, net als Kastelruth, met beschilderde huizen. Er is ook een markt met groente, fruit en bloemen. We slenteren er een beetje door en drinken ergens een koppie koffie met gebak. Er zijn veel schoenenwinkels. Maar de prijzen zijn ongeveer 2x zo hoog als in Holland. Hoewel Corry meerdere mooie sneakers ziet, zien we er toch maar vanaf om iets te kopen. Het centrum is voorzien van vele passerelles en overkappingen waardoor je lekker droog kunt winkelen, de winkels zijn op het eerste gezicht klein maar niets is minder waar. Ze bleken in sommige gevallen wel 5 verdiepingen te hebben.
Op de terugweg treffen we een overvolle bus, dat werd dus een staanplaats en een hele toer je staande te houden. Daarna thuis in de camper aan de witte wijn. Ad pakt zijn gitaar en speelt een paar deuntjes en Corry verdiept zich in haar boek, heerlijk relaxt dat hebben we wel verdiend. We genieten met volle teugen.
-
06 Maart 2018 - 20:08
J&F:
Hoi Ad en Corry,
Goed te weten dat het skiën geprobeerd hebt en dat het nog lukt.
WE hadden jullie aangekondigd in Monte Piz, hangende vangen niet uit?, wel toch. hi hi.
Maak er een fijne vakantie en kijk uit.
Gr, en kusjes J&F -
07 Maart 2018 - 16:41
Marjolein:
Wat een heerlijk verhaal weer. Jullie verstaan de kunst van vakantie vieren. Fijn dat je knie helemaal niet protesteert Corry. En tja, jullie doen dus niet mee aan de grote alcoholvastenactie van dit jaar. Wij wel, en de hleft van de 40 dagen zitten er nu op.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley