Tot slot enige uitdagingen
Door: Corry en Ad
Blijf op de hoogte en volg Ad en Corry
15 Maart 2018 | Duitsland, Hemsbach
We willen jullie onze laatste dagen vanaf de camping in Völs am Schlern niet onthouden.
De laatste avond hebben we daar heerlijk een Chateau Briant schotel gegeten in een restaurant net buiten de camping. We dachten dat er niet veel mensen zouden zijn, maar het is er tjokvol. We krijgen een tafel samen met en Duits echtpaar. Hij is leraar geschiedenis geweest en zij fotografe. We hebben een leuke conversatie. Ze blijken al heel wat van de wereld gezien te hebben en vertellen ons honderduit.
Het regent pijpenstelen als we op maandag 12 maart vertrekken van deze super camping. Als we even later keurig onze navigatie volgen, worden we hier ruw vanaf gewezen. We moeten via een alternatieve route rijden omdat de weg is afgesloten. We krijgen dan een flinke sneeuwbui. Het is overigens een prachtige route met de voor ons bekende haarspeldbochten en afdalingen van boven de 15 procent. Gelukkig zijn de wegen goed sneeuwvrij gehouden door de Italiaanse gemeentewerkers. Op de Brennerpas is het droog en we hebben geen problemen met het verkeer. Alleen bij het afrekenen van de autoroute moet je over contanten beschikken, want een creditcard wordt niet geaccepteerd. We rijden naar Lermoos. Onderweg loop het kwik op tot +15 graden.
Als we na de tunnel de afslag Lermoos nemen moeten we vol in de remmen omdat er een boom dwars over de straat ligt. Als je bedenkt dat de afrit erg kort is dan snap je wel dat het ff schrikken was ook al omdat we dus direct op de afslag stilstonden en de volgende automobilist die de afslag zou willen nemen direct met ons geconfronteerd zou worden. Na enig wachten werd de boom vakkundig van de weg gehaald en konden we door, phoe!!.
Het lijkt wel lente en op de camping Happy Camp is nog wel een plekje. We besluiten ’s avonds te gaan eten in het hotel waar we een aantal jaren geleden gelogeerd hebben. Het grappige is dat men ons daar nog herinnert en herkent. Surprise!! We vinden dat uiteraard Heel Leuk!!!
De volgende dag nemen we een halve dagkaart om te gaan skiën. Helaas is het te warm voor de sneeuw. Het is pap en met veel moeite en hard werken/ploeteren komen we toch ongeschonden weer aan bij het dalstation. Het is duidelijk niet ons soort pistes en omstandigheden in dit skigebied. Het openbaarvervoer blijkt ook hier met ons geen al te gelukkige combi te zijn. We stappen in de verkeerde bus met als gevolg dat we een aardig stukje mochten wandelen op onze skischoenen om weer bij onze camping te komen. Bij terugkomst op de camping schijnt de zon en draaien we de luifel uit. We genieten van het uitzicht op de prachtige Zugspitze en het skigebied van Lermoos. Natuurlijk gaan we ook nog even het dorp in. Ze hebben hier grappige tuinafschermingen of hekwerkjes (zie foto). Na een paar wijntjes bij de voor ons welbekende etablissementen wandelen we weer naar onze camper, waar we lekker een visje eten met spinazie in onze elektrische wonderpan.
Morgen gaan we richting Heidelberg in Duitsland en zijn we benieuwd hoe het er daar uit ziet. Dit wordt waarschijnlijk onze laatste stop voordat we richting huis rijden.
Op dit moment, donderdag 15 maart, zijn we op een camping vlakbij Heidelberg. Het heet hier Hemsbach. De camping is klein, maar goed uitgerust en gezellig aan de Wiesensee en zeer geliefd bij de Duitsers. We besluiten vandaag Heidelberg te gaan verkennen. We moeten eerst een klein half uurtje met de trein. Dat is op zich al een avontuur, want we kunnen geen kaartje kopen op het perron omdat men hier onze buitenlandse pinpascard niet accepteert bij de zelf check-in op het perron, hoezo één Europa. Dus zoeken we een reisbureau dat bij het station zit en dan lukt het om een kaartje te kopen. We kunnen met hetzelfde kaartje ook gebruikmaken van de bussen in Heidelberg. Natuurlijk gonst het liedje "Wir haben unser Herz in Heidelberg verloren" door ons hoofd.
Wel: „Wir haben unser Herz nicht in Heidelberg verloren!!“ De oude stad ligt eigenlijk tussen twee bergen in en we ervaren weinig cultuur in deze studentenstad. Er zijn veel winkels en we kopen dan ook een leuke trui voor Corry. Er zijn wel en paar mooie gebouwen. Het merendeel staat echter in de steigers en dan is het toch minder mooi. De gebouwen en kerken zijn van binnen onberispelijk mooi.
Op de terugweg staan we op het perron en wordt er aangekondigd dat we op het verkeerde perron staan. Zoals het hoort gaan wij als de sodemieter naar het andere perron en daar krijgen we te horen van een dienstdoende conducteur dat het hier om een intercitytrein gaat en die trein niet stopt in onze wereldstad Hemsbach. Onze trein, zo krijgen we te horen, zal pas over ongeveer 40 minuten vertrekken. Er is dan nog tijd zat om onszelf te troosten met een glas wijn in het metropool cafeetje ergens in het station
Het was goed om de winter te ervaren in onze camper. We hebben ervan geleerd en dat was uiteindelijk zeker niet negatief.
Op naar huis en onze volgende reis.
De laatste avond hebben we daar heerlijk een Chateau Briant schotel gegeten in een restaurant net buiten de camping. We dachten dat er niet veel mensen zouden zijn, maar het is er tjokvol. We krijgen een tafel samen met en Duits echtpaar. Hij is leraar geschiedenis geweest en zij fotografe. We hebben een leuke conversatie. Ze blijken al heel wat van de wereld gezien te hebben en vertellen ons honderduit.
Het regent pijpenstelen als we op maandag 12 maart vertrekken van deze super camping. Als we even later keurig onze navigatie volgen, worden we hier ruw vanaf gewezen. We moeten via een alternatieve route rijden omdat de weg is afgesloten. We krijgen dan een flinke sneeuwbui. Het is overigens een prachtige route met de voor ons bekende haarspeldbochten en afdalingen van boven de 15 procent. Gelukkig zijn de wegen goed sneeuwvrij gehouden door de Italiaanse gemeentewerkers. Op de Brennerpas is het droog en we hebben geen problemen met het verkeer. Alleen bij het afrekenen van de autoroute moet je over contanten beschikken, want een creditcard wordt niet geaccepteerd. We rijden naar Lermoos. Onderweg loop het kwik op tot +15 graden.
Als we na de tunnel de afslag Lermoos nemen moeten we vol in de remmen omdat er een boom dwars over de straat ligt. Als je bedenkt dat de afrit erg kort is dan snap je wel dat het ff schrikken was ook al omdat we dus direct op de afslag stilstonden en de volgende automobilist die de afslag zou willen nemen direct met ons geconfronteerd zou worden. Na enig wachten werd de boom vakkundig van de weg gehaald en konden we door, phoe!!.
Het lijkt wel lente en op de camping Happy Camp is nog wel een plekje. We besluiten ’s avonds te gaan eten in het hotel waar we een aantal jaren geleden gelogeerd hebben. Het grappige is dat men ons daar nog herinnert en herkent. Surprise!! We vinden dat uiteraard Heel Leuk!!!
De volgende dag nemen we een halve dagkaart om te gaan skiën. Helaas is het te warm voor de sneeuw. Het is pap en met veel moeite en hard werken/ploeteren komen we toch ongeschonden weer aan bij het dalstation. Het is duidelijk niet ons soort pistes en omstandigheden in dit skigebied. Het openbaarvervoer blijkt ook hier met ons geen al te gelukkige combi te zijn. We stappen in de verkeerde bus met als gevolg dat we een aardig stukje mochten wandelen op onze skischoenen om weer bij onze camping te komen. Bij terugkomst op de camping schijnt de zon en draaien we de luifel uit. We genieten van het uitzicht op de prachtige Zugspitze en het skigebied van Lermoos. Natuurlijk gaan we ook nog even het dorp in. Ze hebben hier grappige tuinafschermingen of hekwerkjes (zie foto). Na een paar wijntjes bij de voor ons welbekende etablissementen wandelen we weer naar onze camper, waar we lekker een visje eten met spinazie in onze elektrische wonderpan.
Morgen gaan we richting Heidelberg in Duitsland en zijn we benieuwd hoe het er daar uit ziet. Dit wordt waarschijnlijk onze laatste stop voordat we richting huis rijden.
Op dit moment, donderdag 15 maart, zijn we op een camping vlakbij Heidelberg. Het heet hier Hemsbach. De camping is klein, maar goed uitgerust en gezellig aan de Wiesensee en zeer geliefd bij de Duitsers. We besluiten vandaag Heidelberg te gaan verkennen. We moeten eerst een klein half uurtje met de trein. Dat is op zich al een avontuur, want we kunnen geen kaartje kopen op het perron omdat men hier onze buitenlandse pinpascard niet accepteert bij de zelf check-in op het perron, hoezo één Europa. Dus zoeken we een reisbureau dat bij het station zit en dan lukt het om een kaartje te kopen. We kunnen met hetzelfde kaartje ook gebruikmaken van de bussen in Heidelberg. Natuurlijk gonst het liedje "Wir haben unser Herz in Heidelberg verloren" door ons hoofd.
Wel: „Wir haben unser Herz nicht in Heidelberg verloren!!“ De oude stad ligt eigenlijk tussen twee bergen in en we ervaren weinig cultuur in deze studentenstad. Er zijn veel winkels en we kopen dan ook een leuke trui voor Corry. Er zijn wel en paar mooie gebouwen. Het merendeel staat echter in de steigers en dan is het toch minder mooi. De gebouwen en kerken zijn van binnen onberispelijk mooi.
Op de terugweg staan we op het perron en wordt er aangekondigd dat we op het verkeerde perron staan. Zoals het hoort gaan wij als de sodemieter naar het andere perron en daar krijgen we te horen van een dienstdoende conducteur dat het hier om een intercitytrein gaat en die trein niet stopt in onze wereldstad Hemsbach. Onze trein, zo krijgen we te horen, zal pas over ongeveer 40 minuten vertrekken. Er is dan nog tijd zat om onszelf te troosten met een glas wijn in het metropool cafeetje ergens in het station
Het was goed om de winter te ervaren in onze camper. We hebben ervan geleerd en dat was uiteindelijk zeker niet negatief.
Op naar huis en onze volgende reis.
-
15 Maart 2018 - 20:04
Marjolein:
Goede en veilige thuisreis! Knuffel. -
15 Maart 2018 - 20:29
Wout:
Een goede thuisreis gewenst in alle gezondheid, LEVENS GENIETERS -
15 Maart 2018 - 21:31
J&F:
Goede reis verder naar huis en kijk uit, een wijntje staat al klaar. :-)
Gr J&F -
15 Maart 2018 - 22:38
Toke:
Geniet van de laatste avond en een goede reis naar huis. Het weekend wordt het hier koud, maar Corry en Ad skiën is er niet bij hoor.
Groetjes
-
15 Maart 2018 - 23:36
Henny :
Wat fijn dat jullie zo genoten hebben ,en ook een ervaring rijker zijn .....Een lieve groet
En een veilige thuis reis .Henny en Hans -
16 Maart 2018 - 09:20
Henriëtte:
Ha Corry en Ad,
Wat valt op: altijd obstakels op de weg en nooit een route die soepel verloopt, ondanks dat altijd wel mooie, soms historisch, plekjes ontdekken en iets lekkers te eten en vooral te drinken. Het leukste is dat jullie er geweldig over kunnen schrijven en dat jullie er samen van genieten, mooi toch en wij ook hoor!
Een veilige thuisreis.
gr Henriëtte -
16 Maart 2018 - 12:24
Corrie:
Evert wil volgend jaar ook wel met de camper naar de Seiseralm!
Ik heb weer genoten van jullie reisverslag, vooral omdat alle genoemde plekjes voor mij bekend zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
