Azuurblauwe zee en verjaardag in paradise

12 oktober: Wat heeft een mens eigenlijk weinig nodig. Een camper met een bed en toilet, 2 vorken, 2 messen, 2 lepels, 2 kopjes, 2 wijnglazen, een handdoek, een stoeltje, een tafel en een zonnig klimaat.
Als we ’s morgens wakker worden in Coral Bay kijken we via palmbomen met kokosnoten recht op de blauwe zee. We beginnen maar eens met een wandeling over het strand en kunnen dan de zee niet weerstaan. Hoppa een duik in het helder blauwe water. Ook nog even douchen en ontbijten. Wat kan het leven toch eenvoudig zijn. We kopen in de supermarkt toch maar een snorkel en duikbril. Als we vervolgens hiermee gewapend de zee induiken, is het zicht geweldig. Het rif ligt hier direct aan het strand. Bij eb hoef je er al helemaal niet meer naartoe te zwemmen. Je kunt dan direct in het diepe water en bent meteen op het reef. Talrijke vissen van heel groot tot heel klein en heel kleurrijk komen aan ons voorbij. De temperatuur is overdag heerlijk, wel een straffe wind, maar ’s avonds koelt het snel af. Ook is het om 18.00 uur al donker. We eten dan ook vroeg, maar zijn ook al weer vroeg op. Het ritme ligt hier anders dan in Holland. We zijn er al aan gewend.
’s Middag rond half 4 gaat men de vissen voeren aan het strand. Je staat dan compleet tussen de spartelende vissen. Ze zwemmen je bijna omver. De snappers zijn meestal grootste. Ze zijn wel 60 tot 70 cm. Maar we zien ook de papegaaivis met heel veel kleuren, blauw/groen. Het is zoooo mooi!
Eigenlijk hebben we een plekje tot zaterdag de 15e, Ad’s verjaardag. Maar we besluiten er nog 2 nachtjes bij Aan te plakken tot maandag. We moeten er wel voor verhuizen, maar dat is niet zo erg. Het is hier heerlijk relaxed: eten, drinken, slapen, lezen, puzzelen, snorkelen, zwemmen en weer lekker opdrogen in de zon of schaduw. Het is 35 graden. Wat wil een mens nog meer.

15 oktober: we gaan verhuizen van 10 naar 15 en Ad is jarig. Grappig, we maken een foto bij de elektriciteitspaal, waar precies de datum op staat. De schoolvakanties zijn voorbij, dus de camping is bijna leeg ‘s morgens. Maar ’s middags staat hij weer vol. Het is gezellig met de mensen die nu komen. Ze zijn veel communicatiever. Velen trekken met hun kinderen in 3, 6 of 9 maanden Australië rond. De kinderen krijgen huiswerk mee. Dat kan hier allemaal. Een buurman die we spraken trekt al 15 maanden en wil dit nog een jaar vol houden. De caravan zijn enorm, sommige 10 tot 12 meter lang en dan kun je ze ook nog eens uitbouwen over de breedte en of de lengte. De afstanden zijn ook enorm. Wij zitten nu ongeveer 100 km van de HWY en ongeveer 250 km van de bewoonde wereld. We hebben hier in Coral Bay ook geen internet. Drinkwater is er ook niet op de camping. Je kunt vers drinkwater tanken voor een dollar voor 10 liter en als je wilt pinnen blijkt de pinautomaat leeg te zijn. Die wordt gevuld vanuit Exmouth, zo’n 200 km hogerop, maar pas na het weekend. Maar we voelen ons in paradijs. Het strand is zooo mooi en het snorkelen in zoooo mooi. Je ziet honderdduizend vissen. Je kunt het eigenlijk aan niemand duidelijk maken.
We denken dat iedereen Ad zijn verjaardag is vergeten. Maar we mogen de 16e even op het internet van de buren en dan blijken er 40 mailtjes te zijn van veel familie en vrienden. Hartstikke leuk. Allemaal Dankjewel!
Vanmorgen maakten we een fikse wandeling langs het strand naar de shark nursery. Hier leggen de haaien hun eieren. Wij zien maar hele kleine baby haaitjes. Je moest goed kijken.
Morgen 17 oktober gaan we weer de bewoonde wereld in en dan kunnen we weer het e.e.a publiceren op het weblog. Dat doen we dus in Geraldton. Daarna gaan we een paar dagen de woestijnroute volgen en dan zijn we weer even van de wereld.