Kunst culture en kits

Omdat we een paar dagen geen internet hadden en soms zelfs geen telefoonverbinding, kunnen we nu pas ons weblog bijwerken.

16 augustus naar Sesquière, Vieux
Vanmorgen op ons dooie gemakkie opgestaan, ontbeten, douchen, rommel opruimen, etc. en toen deze camping waar we nooit meer komen verlaten. Jammer dat de eigenaren van deze camping zo onvriendelijk/gestrest waren. Dat hoorden we ook van diversen andere gasten. Maar we vonden ook het terrein helemaal niks. Even gebeld met Domaine de la Sesquière en daar hebben ze nog wel een plekkie voor ons. Voordeel is dat het vlakbij Albi ligt en dat plaatsje stond altijd nog op mijn verlanglijstje. We rijden zo’n 100 km dwars door het prachtige Franse land met fantastische uitzichten, mooie dorpjes, door de departementen van de Lot, de Garonne en de Tarn. Bijna helemaal over B-weggetjes en dat houdt in dat als je een tegenligger tegenkomt, je even moet stoppen om elkaar te kunnen passeren. Maar veel tegenliggers zijn er niet.
De camping is mooi, vlak, nieuw modern sanitair, leuk zwembadje en heel aardige eigenaren, Maarten en Kootje. Maarten is een goede kok en in hun restaurantje wordt ook iedere avond gekookt. Wij eten ’s avonds samen met Kootje, zalm met geitenkaas. Heerlijk! Naderhand komen er nog een paar Hollanders en we blijven nog lekker een poosje na borrelen en informatie uitwisselen. Er is geen internet. Dat moeten we dus in de omgeving zoeken. En wat een rust! Morgen gaan we op de fiets naar Albi. Dat schijnt goed te doen te zijn. Zo’n 15 km??

Albi 17 augustus
Wie had gedacht dat ik ooit nog eens met de fiets naar Albi zou gaan. In het verleden zijn Hans en ik alleen maar over die mooie brug over de Tarn gereden met auto en caravan en dan is er geen mogelijkheid ergens te stoppen. Dit was voor mij dus een hoogtepunt! Wat zijn wij blij met onze e-bikes. Albi is toch wat verder, zo’n 30 km. De wegen zijn niet vlak. Er moet steeds geklommen worden maar daarna ga je ook met een rot vaart de berg weer af. We halen een keer zelf de 50 km/h. Even niet aan denken wat er gebeurt als je dan van de fiets af duikelt. Maar de Flyers zijn erg stabiel en trillen voor geen meter. We doen anderhalf uur over de tocht en genieten van de vele kleine schilderachtige dorpjes en de zonnebloemvelden waar we doorheen komen. Eenmaal in Albi aangekomen vallen we van de ene verbazing in de andere in die prachtige stad. Er schijnt de laatste jaren veel gerestaureerd te zijn. Er staat een enorme kathedraal, die overal in de stad te zien is. Daaromheen kleine straatjes en prachtige huizen en gebouwen. Er is een museum van de beroemde schilder Toulouse-Lautrec. Daar komen we helaas niet aan toe. Uiteraard zijn er veel restaurantjes, waar de Fransen rond het middaguur neerstrijken voor een uitgebreide maaltijd. Nadat wij een rondritje met een toeristentrein hebben gemaakt, strijken we ook neer op zo’n terrasje en genieten van een lekkere warme maaltijd met een half flesje witte wijn. Daarna de 30 km terug naar de camping. Op de camping aangekomen nemen we nog even een verfrissende duik in het zwembad. Wat een leuke dag!
Zondag 18 augustus is er in Vieux (700 meter van de camping) een zolder-opruim-markt. Je weet niet wat voor troep je allemaal tegenkomt. Maar we bekijken uiteraard alles. Helaas hebben we te weinig verstand van iets voor kunst en kits. En de rest van de dag? Die brengen we lezend en zwemmend door aan het zwembad. Met naderhand nog even een glaasje wijn met Maarten, Kootje en twee andere Nederlanders. Maandag gaan we verder.

Maandag 19 augustus is het bewolkt. Omdat we pas om 9.30 uur wakker worden, vertrekken we zo rond het middaguur naar Camping Millefleur aan de voet van de Pyreneeën. Van daar willen we naar Spanje, ‘l Hospitalet. Er is geen restaurant op de camping en men vertelt ons dat de dichtstbijzijnde supermarkt 7 km verderop in Varilhes ligt. Nu moet je de Franse maten niet zo serieus nemen. We pakken de fiets en dan blijkt het zo’n 10 km naar de supermarkt te zijn. Geen probleem. Maar als we de boodschapjes gedaan hebben, regent het pijpenstelen. We hebben nog van die plastic regenjassen van de Action in de fietstas. We fietsen dus terug: Ad in het blauw en ik in het geel. Gelukkig is het niet koud. En er zitten 2 flessen witte wijn in de fietstas. Eén hebben we wel verdiend als we terug zijn.