De wondere wereld van het licht

Vrijdag 5 mei 2016
Het is weer warm vandaag. We hebben een excursie geboekt naar de Antilope Canyon. Bij het boekingsbureau worden we met zo’n 20 man in een open auto gestopt. Het gezelschap is gemêleerd, mensen uit Lake placet die een souvenir winkeltje hebben in de bergen, een net afgestudeerd Chinees meisje in materiaalkunde uit Phoenix samen met haar ouders plus een aantal Franstaligen. Per 2 personen heb je een veiligheidsriem en verder mag je je vasthouden aan de reling. Met een rotvaart scheuren we eerst een stukje over de openbare weg. Daarna met dezelfde rotvaart over het rode woestijnzand richting grot. We hoeven jullie niet uit te leggen hoe comfortabel deze rit was.

Onze gids, Sonny, neemt ons mee de grot in. Meteen zijn we al helemaal onderste boven van wat we zien. Sonny kent ieder fototoestel en stelt die ook zo in dat we mooie plaatjes kunnen schieten. Soms doet hij dat voor ons. Het is eigenlijk onmogelijk om te beschrijven wat we te zien krijgen. Jullie moeten dus maar foto’s kijken.

De rotsen bestaan uit zandsteen van Narajo. “Onze” grot is ongeveer 400 meter lang en 40 meter hoog/diep. In de regentijd (juni t/m augustus) komt het water wel tot 8 meter hoog. Het kolkt dan met een sneltreinvaart door de rots, waardoor prachtige vormen ontstaan die het kolkende water heeft uitgeslepen. We hebben geluk dat de zon een beetje schijnt. Daardoor ontstaan ook die schitterende kleuren.

Naderhand gaan we op zoek naar het Lake Powell. We vinden een stuwdam met meer en wandelen daar nog even rond. Ook hier is alles prachtig rood. De wonderen zijn de wereld niet uit. Als we het genoeg vinden, settelen we ons aan het zwembad met onze e-readers. Heerlijk, nog even genieten van het mooie warme weer. Morgen vertrekken we weer richting Bryce Canyon. De weersvoorspellingen geven aan dat het daar een stuk kouder zal zijn.

Vrijdag 6 mei 2016
We verlaten Arizona en gaan naar Utah, want daar is de Bryce Canyon. Gisteravond leuk gegeten in Ken’s restaurant, een restaurant dat door vrienden Joke en Henk een aantal jaren geleden is bezocht. Er is inderdaad life muziek. De taxichauffeur vertelt ons dat het niet meer zo goed is als jaren geleden. Ad eet er een uitstekende biefstuk en Corry een wat droog forelletje. Maar het was een leuke avond en we hadden ook nog contact met een aantal Fransen. De man kwam Corry nog even knuffelen!

Op weg naar de Bryce Canyon hebben we nog een paar off-road weggetjes gereden met onze SUV fourwheeldrive. Ook hier hebben we ons weer verbaasd over de diversiteit van het landschap.

Bij het hotel Ruby’s Inn aangekomen blijkt het 12 graden te zijn en sleuren we onze lange broeken uit de koffer. Vanmiddag even de omgeving verkennen en morgen het park in. De weersvooruitzichten geven sneeuw aan. We zullen het zien.