Gugenheim, Bilbao

Nu op 22 september, de 13e verjaardag van kleinzoon Thijs, zitten we op een camping bij Gargantilla del Lozoya in Spanje, zo’n 60 km van Madrid. Vanaf Bilboa is dat ongeveer 320 km over de autostrada. Toen we hier gisteren aankwamen was er bijna niemand. Maar ’s avonds loopt het vol met Spanjaarden en horden kinderen. Het is gezellig, we zitten er dus middenin en horen uitsluitend Spaans gebrabbel om ons heen. We gaan jullie onze belevenissen van Balbao niet onthouden. Het volgt hierna.

Op woensdag 19 september rijden we via de prachtige Franse natuur richting Baskenland in Spanje.

Op aanraden van diverse mensen, waaronder Joke en Henk van Hierden en Douwe Sanders, toeren we richting Bilbao en nemen daar het steile weggetje naar de camperplaats van waaraf je een panoramisch uitzicht hebt over de stad Bilbao. Het is alsof je vanuit een vliegtuig naar de stad kijkt. ‘s Avonds is de stad mooi verlicht en daar maken we uiteraard een plaatje van.

Donderdag 20 september nemen we de bus naar de stad. Als je op de camperplaats staat lijkt het maar een klein stukje naar museum Gugenheim, maar met de bus doe je er toch een half uurtje over, langs veel kronkelwegen en veel hoogten, die de bus moet overbruggen. Niks voor een fietser dus. Vanaf het eindpunt van de bus moet je nog een halfuurtje wandelen volgens de verhalen, de route gaat dwars door de oude stad en langs een mooie boulevard.

Vol goede moed en gewapend met ons van nature aangeboren richtingsgevoel beginnen we onze voettocht richting het Gugenheim museum of toch niet !?
We komen niet de dingen tegen die we verwacht hadden te zien
Dan maar even ergens een kopje koffie drinken met de stadskaart inclusief de I-Phone op tafel om er achter te komen dat we inderdaad, je raadt het al, 100% de verkeerde kant op waren gelopen.

Deze keer gaat het prima. We houden de I-Phone route in de gaten en worden door de prachtige oude binnenstad geloodst met zijn nauwe straatjes en gezellige barretjes en winkeltjes.

Het is warm en uiteindelijk zien we het gebouw verschijnen. Wauw wat een architectonisch kunststuk is dit zeg van architect Frank O Gehry met zijn Titanium gevels in sculptuurdesign komt het inderdaad futuristisch over. We weten niet van ophouden om foto’s te maken, zo onder de indruk zijn we.

We zijn natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het er van binnen uitziet dus gaan we het museum bekijken. We komen binnen in het atrium dat 55 meter hoog is en worden direct overvallen door het lichtspel dat zich hier afspeelt.
We bezoeken het museum dat wel 11.000 m2 expositieruimte heeft en uit drie verdiepingen bestaat. We maken gebruik van de glazen lift, wat op zich al spectaculair is en volgens Corry eng!.

Moe maar voldaan lopen we na een paar uur gezellig terug naar onze bus en worden, hoe toevallig toch, door twee lege stoelen op een terrasje uitgenodigd om tapas en een wijntje te drinken.
Morgen richting Madrid.