Zandhappen en aanmodderen
Door: Corry en Ad
Blijf op de hoogte en volg Ad en Corry
03 Oktober 2019 | Spanje, Vélez-Málaga
Na ons ezelavontuur in Marvão sturen we de camper naar het zuiden richting Barâo. Op deze FKK camping zijn we 2 jaar geleden ook geweest. We staan naast een Schotsman, die 2 mandolines bij zich heeft en bespeelt. Ad en Russell spelen samen aan het eind van de middag tot groot vermaak van onze omgeving. De camping heeft intussen het management van het restaurant aan anderen uitbesteed met nog steeds hetzelfde prachtige zwembad en bar/restaurant.
Maar het kostte wat moeite om deze camping te verlaten want het voorwiel van de camper zat vast in het mulle zand. Mister barefoot (hij loopt altijd op z’n blote pootjes, ook in de supermarkt, daar hebben ze hem zelfs een keer weggestuurd werd ons vertelt) komt een poosje later met de jeep om ons uit het zand te trekken. Dat lukt voortreffelijk tot groot vermaak voor de rest van de campinggasten. Na een hartelijk afscheid van Russel (de Schotsman) en een aantal andere buren trekken wij verder naar het zuiden.
We wilden naar een camperplaats bij Albufeira aan het strand. Maar die blijkt om 14.00 uur al boordevol. Dan maar naar Mikki’s place ook in de buurt van Albufeira. Van een aantal campinggasten hebben we het adres gekregen. We hebben geen spijt. Mikki is een kunstenares en je vindt overal op het terrein haar kunstzinnige uitspattingen. Wij vinden het erg mooi.
Ze heeft ook een dierentuintje met varkens (Beertje en Babsy) en alpaca’s (Hugo en Teddy). Ook schijnt er ergens een Wallaby stel rond te huppelen. Er is een mooi zwembad en daar duiken wij, als we geïnstalleerd zijn, meteen in. Wel bikini en zwembroek aan dit keer. Als we de volgende dag wakker worden, staan we in de felle zon. Dus wordt het weer verhuizen naar een wat schaduwrijker plekje. Beertje en Babsy zijn nu onze buren. Ze vinden het leuk, want ze kwispelen met hun staartjes. Ze hebben een eigen pool, waar ze zich zo nu en dan in het modderbad wentelen. We blijven hier een paar dagen en gaan dan in Spanje iets hogerop. Dan moeten onze horloges weer een uur vooruit.
Als we op 2 oktober rond de klok van 5 in Vélez Malaga komen op camping Almanat krijgen we een plaats toegewezen voor 2 dagen. We krijgen ook een optie om langer te blijven maar moeten dan verhuizen. We hadden juist alles opgezet en een alcoholvrij biertje gedronken, maar we draaien de heleboel dus weer in, ruimen op en verhuizen naar plaats 205.
‘s Avonds eten we in het restaurant aan zee. Daar maakt Ad een mooie foto van de zonsondergang.
Intussen hebben we van de kinderen van Stef (broer van Corry in Australië) gehoord dat hij een fatale hersenbloeding heeft gehad. Gisteren 2 oktober zijn alle apparaten uitgezet of verwijderd. Het is nu afwachten tot het einde.
Maar het kostte wat moeite om deze camping te verlaten want het voorwiel van de camper zat vast in het mulle zand. Mister barefoot (hij loopt altijd op z’n blote pootjes, ook in de supermarkt, daar hebben ze hem zelfs een keer weggestuurd werd ons vertelt) komt een poosje later met de jeep om ons uit het zand te trekken. Dat lukt voortreffelijk tot groot vermaak voor de rest van de campinggasten. Na een hartelijk afscheid van Russel (de Schotsman) en een aantal andere buren trekken wij verder naar het zuiden.
We wilden naar een camperplaats bij Albufeira aan het strand. Maar die blijkt om 14.00 uur al boordevol. Dan maar naar Mikki’s place ook in de buurt van Albufeira. Van een aantal campinggasten hebben we het adres gekregen. We hebben geen spijt. Mikki is een kunstenares en je vindt overal op het terrein haar kunstzinnige uitspattingen. Wij vinden het erg mooi.
Ze heeft ook een dierentuintje met varkens (Beertje en Babsy) en alpaca’s (Hugo en Teddy). Ook schijnt er ergens een Wallaby stel rond te huppelen. Er is een mooi zwembad en daar duiken wij, als we geïnstalleerd zijn, meteen in. Wel bikini en zwembroek aan dit keer. Als we de volgende dag wakker worden, staan we in de felle zon. Dus wordt het weer verhuizen naar een wat schaduwrijker plekje. Beertje en Babsy zijn nu onze buren. Ze vinden het leuk, want ze kwispelen met hun staartjes. Ze hebben een eigen pool, waar ze zich zo nu en dan in het modderbad wentelen. We blijven hier een paar dagen en gaan dan in Spanje iets hogerop. Dan moeten onze horloges weer een uur vooruit.
Als we op 2 oktober rond de klok van 5 in Vélez Malaga komen op camping Almanat krijgen we een plaats toegewezen voor 2 dagen. We krijgen ook een optie om langer te blijven maar moeten dan verhuizen. We hadden juist alles opgezet en een alcoholvrij biertje gedronken, maar we draaien de heleboel dus weer in, ruimen op en verhuizen naar plaats 205.
‘s Avonds eten we in het restaurant aan zee. Daar maakt Ad een mooie foto van de zonsondergang.
Intussen hebben we van de kinderen van Stef (broer van Corry in Australië) gehoord dat hij een fatale hersenbloeding heeft gehad. Gisteren 2 oktober zijn alle apparaten uitgezet of verwijderd. Het is nu afwachten tot het einde.
-
03 Oktober 2019 - 13:10
Toke:
Ja, jullie maken weer een mooie reis. Dan ben je echt in vakantiesfeer. En dan krijg je het bericht van Stef, dat is een verschrikkelijk bericht en dan zover weg dat je er niet even naartoe kan. Maar ja wanneer het zo’n zware hersenbloeding is, is het misschien maar beter zo. Ondanks dat is het wel je broer, waar je van houdt. Heel veel sterkte voor jullie en in gedachte bij jullie. Dikke knuffel -
03 Oktober 2019 - 15:10
Corrie:
Jullie berichtje klonk alleen maar positief; heerlijk genieten volgens mij, tot de laatste regel.
Wat een naar bericht!
Sterkte er mee. In zo'n geval is Australië wel heeeel ver weg :( -
03 Oktober 2019 - 15:54
Marja:
Met alle kleine ongemakken erbij, hebben jullie toch weer veel plezier en veel te ontdekken.
Wat een naar bericht over Stef. Veel te ver weg nu. Heel veel sterkte, we zijn met onze gedachten bij jullie.
Liefs. -
03 Oktober 2019 - 16:27
Judith:
Heel veel sterkte nogmaals -
04 Oktober 2019 - 10:20
Marjolein:
Ach Corry, wat is het toch droevig dat je nu vanuit de verte afscheid moet nemen van je broer. Maar tegelijk: wat fijn dat jullie nog samen in Australië zijn geweest en dat Ad je broer nog heeft gekend en dat je het verdriet kunt delen. En het besef dat het nu voor hem ook een einde aan lijden gaat betekenen, betekent ook dat je naast het verdriet, opluchting kan toelaten. En dat jullie opdracht is om uit je leven te halen wat er in zit. Probeer dus ook van de rest van jullie reis te genieten. Paul en ik wensen jullie sterkte. Corry: je ‘t embrasse, ma chère amie! -
04 Oktober 2019 - 22:48
J&F:
Hoi Ad en Corry, goed te weten dat het jullie allemaal goed gaat.
Treurig verlies is aankomende en het is te eenvoudig te zeggen that's live dat realiseren we ons wel, veel sterkte daarmee.
Verder een leuke, fijne, liefderijke en warme vakantie.
Gr, en kusjes J&F -
05 Oktober 2019 - 11:14
Saskia En Jeroen,:
Lieve Corry en Ad,
Ontzettend sterkte met dit verdriet op afstand, onze gedachten gaan naar jullie uit.
Wel fijn dat jullie nog mooie herinneringen hebben van jullie reis in Australië, en samen erover kunnen praten en de leuke momenten kunnen koesteren.
Weer een reden om vooral te genieten samen, probeer je vakantie voort te zetten met een lach en een traan.
Heel veel liefs en knuffels van ons tweeën,
Saskia en Jeroen xxx
-
07 Oktober 2019 - 12:41
Henriëtte:
Hoi Corry en Ad
Wat een tegenstellingen en wat heftig kan het gaan in een mensenleven
Jullie genieten in het prachtige zonnige Albufeira en aan het ander kant van de wereld neemt je broer afscheid van zijn leven.
Op elk plekje is hij in jullie gedachten en zijn jullie even bij hem.
Denken en samen delen jullie de warme en dierbare herinneringen aan hem.
Stekte Henriette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
