Zandhappen en aanmodderen

Na ons ezelavontuur in Marvão sturen we de camper naar het zuiden richting Barâo. Op deze FKK camping zijn we 2 jaar geleden ook geweest. We staan naast een Schotsman, die 2 mandolines bij zich heeft en bespeelt. Ad en Russell spelen samen aan het eind van de middag tot groot vermaak van onze omgeving. De camping heeft intussen het management van het restaurant aan anderen uitbesteed met nog steeds hetzelfde prachtige zwembad en bar/restaurant.

Maar het kostte wat moeite om deze camping te verlaten want het voorwiel van de camper zat vast in het mulle zand. Mister barefoot (hij loopt altijd op z’n blote pootjes, ook in de supermarkt, daar hebben ze hem zelfs een keer weggestuurd werd ons vertelt) komt een poosje later met de jeep om ons uit het zand te trekken. Dat lukt voortreffelijk tot groot vermaak voor de rest van de campinggasten. Na een hartelijk afscheid van Russel (de Schotsman) en een aantal andere buren trekken wij verder naar het zuiden.

We wilden naar een camperplaats bij Albufeira aan het strand. Maar die blijkt om 14.00 uur al boordevol. Dan maar naar Mikki’s place ook in de buurt van Albufeira. Van een aantal campinggasten hebben we het adres gekregen. We hebben geen spijt. Mikki is een kunstenares en je vindt overal op het terrein haar kunstzinnige uitspattingen. Wij vinden het erg mooi.
Ze heeft ook een dierentuintje met varkens (Beertje en Babsy) en alpaca’s (Hugo en Teddy). Ook schijnt er ergens een Wallaby stel rond te huppelen. Er is een mooi zwembad en daar duiken wij, als we geïnstalleerd zijn, meteen in. Wel bikini en zwembroek aan dit keer. Als we de volgende dag wakker worden, staan we in de felle zon. Dus wordt het weer verhuizen naar een wat schaduwrijker plekje. Beertje en Babsy zijn nu onze buren. Ze vinden het leuk, want ze kwispelen met hun staartjes. Ze hebben een eigen pool, waar ze zich zo nu en dan in het modderbad wentelen. We blijven hier een paar dagen en gaan dan in Spanje iets hogerop. Dan moeten onze horloges weer een uur vooruit.
Als we op 2 oktober rond de klok van 5 in Vélez Malaga komen op camping Almanat krijgen we een plaats toegewezen voor 2 dagen. We krijgen ook een optie om langer te blijven maar moeten dan verhuizen. We hadden juist alles opgezet en een alcoholvrij biertje gedronken, maar we draaien de heleboel dus weer in, ruimen op en verhuizen naar plaats 205.

‘s Avonds eten we in het restaurant aan zee. Daar maakt Ad een mooie foto van de zonsondergang.

Intussen hebben we van de kinderen van Stef (broer van Corry in Australië) gehoord dat hij een fatale hersenbloeding heeft gehad. Gisteren 2 oktober zijn alle apparaten uitgezet of verwijderd. Het is nu afwachten tot het einde.