Fietsen, wandelen en vrienden ontmoeten

Op zondag 1 september vertrekken we naar Val Drôme Soleil. Het is wel een hele reisdag dus nemen we tegen onze gewoonte in de tolweg.
Na een lekker koppie koffie en een bruin stokbroodje met zalm onderweg, komen we rond 17.00 uur aan op de camping. Het is druk en het is lekker zomerweer, de mensen om ons heen zijn relaxed en vriendelijk.

We kunnen nog mee-eten en dat is altijd gezellig en goed. Het is hier warm en het zwembad biedt heerlijke verkoeling. Tot onze verbazing treffen we hier bekende mensen uit Mariaheide. Je komt ook van overal blootlopers tegen.

Op maandag fietsen we naar Saillant om boodschappen te doen en te pinnen. Alle winkels zijn gesloten maar pinnen was geen probleem gelukkig. De terugweg is heftig vooral het laatste stukje voor en op de camping.
Corry redt het ondanks een handje van Ad in de rug net niet en moet met de finish inzicht hevig hijgend van de fiets af. Conditie moet nog een beetje opgebouwd worden. Als we woensdag opnieuw naar de supermarkt gaan, maar dan naar Crest, rijdt Corry tot aan de camper de helling op. Wel hijgend en puffend, maar met een voldaan gevoel. Trots!!
Eeuwige roem en applaus van de overige camping gasten vielen haar ten deel. Ad heeft momenteel volkomen terecht overigens te dealen met een vrouw met sterallures.

Eigenlijk wilden we donderdag 5 september verder. Maar Pieter en Gerda komen naar deze camping en die willen we nog wel even meemaken, Gezellig. Wij hebben tijd. Wel gaat de temperatuur naar beneden. Gisteren 31 graden, nu 21. Maar als de zon schijn is het heerlijk.

Als Pieter en Gerda komen, blijken ze niet op de hun aangewezen plek te kunnen gaan staan omdat het te stijl is. Ze staan nu vlakbij ons. Samen drinken we een kopje koffie en gaan dan de wandeling rond de camping maken. Van onze buren horen we dat het een beetje klauteren is. Over gechargeerd gesproken, het is echt klauteren. Gerda haakt na 700 meter af, te weinig gegeten en duizelig. Ze gaat met Pieter terug naar de camping. Wij krijgen de stokken van het lieve stel en ploeteren verder. Een goed uur verder komen we Pieter tegen die naar ons op zoek is vanuit de tegengestelde richting. Veilig komen we weer op de camping. Koppie thee, lekker en echt verdiend.
Gelukkig was Gerda weer volledig hersteld, en besluiten we die avond in het campingrestaurant te gaan eten met zijn allen. Het was heerlijk en daarna hebben we nog gezellig ten afscheid een wijntje gedronken bij hun camper. Mogelijk kruisen onze wegen elkaar weer ergens tijdens deze reis, altijd gezellig.

Vrijdagochtend vertrekken Pieter en Gerda weer en wij gaan een wandeling maken met Jolanda, een van de campingeigenaren. Ergens in de buurt van het plaatsje Die schijnen we door wijngaarden te gaan banjeren. Leuk. Dus besluiten we om zaterdag verder te reizen.
Met een stuk of 9 auto’s en ruim 30 mensen tuffen we richting Die om te wandelen in Pontaix. Een deel van het stadje waar je met de camper niet mag / kunt komen. We wurmen ons erdoorheen. Sommige Franse auto’s staan gewoon met hun deuren open. “Ach”, zei de vrouw met wie wij mochten meerijden. “Als je er eentje uitrijdt hebben ze er nog 3 over” .Het is zeer smal in de hoofdstraat die nog geen 3 meter breed is.

De wandeling was maar 6 km maar heftig. Vooral het eerste stuk met hoge treden, die ons leiden (lijden) naar een ruïne/ burcht. Gelukkig waren er meerdere mensen die er moeite mee hadden en heftig hijgend boven kwamen. Daarna wandelen we door de wijngaarden naar de Drôme. Uiteraard worden de druiven geproefd. Men maakt hiervan bubbeltjes wijn de zogenaamde Clarette de Die. Aangekomen bij de Drôme gebruiken we de meegebrachte lunch en genieten van het prachtige uitzicht. Er is niemand die wil zwemmen, maar de honden duiken er wel in.

Terug op de camping is het mooi weer en vlijen we ons neer op een van de heerlijke bedden bij het zwembad. Geen wonder dat we bijna direct in slaap vallen. Ad maakt nog even geintjes met zijn buurvrouw, die schilder is. Nee geen huisschilder. En dan is het stil.

De laatste avond eten we weer gezellig in het campingrestaurant en kijken daarna de voetbalwedstrijd Duitsland-Nederland. Tot onze stomme verbazing winnen de Hollanders met 4-2. Ad schreeuwt zo hard dat hij de volgende ochtend alleen hese geluiden kan produceren. Het is genieten.

We ruimen op, rekenen af en vertrekken met een beetje moeite, want er staan twee auto’s waardoor Ad een kortere draaicirkel moet maken om een boom die hinderlijk in de weg staat, die de luifel net raakt en ons een vrije doorgang belette. Tenslotte zet de overbuurman zijn auto aan de kant en dan kunnen we door. Gelukkig geen deuken opgelopen.