Athene en Akropolis

Op maandag 25 september stijgen we voor de camping in de bus. We gaan tot het busstation en nemen dan de Metro nr.2. Corry heeft slecht geslapen op deze luidruchtige stadscamping, maar Ad is uitgerust. De campingmevrouw heeft ons een A4’tje gegeven waarop staat hoe je moet reizen en waarheen. Ook kopen we daar ons bus/metrokaartje, samen 4 euro voor de hele dag (met seniorenkorting voor Corry).

We gaan tot de Akropolis en bekijken eerst dit magnifieke spektakel. Athene is rondom het Akropolis gebouwd. Het is enorm. Hoewel Delphi erg mooi was, voert dit qua omvang de boventoon.

Het Parthenon werd gebouwd naast de plaats waar de Oude Athenatempel had gestaan, die gewijd was aan Athena Polias en stamde uit ca. 570 v.Chr. Het Parthenon onderging heiligschennis door Demetrius Poliorcetes. De Atheners boden hem als dank voor zijn inname van de stad in 307 v.Chr. het achtervertrek van het Parthenon aan, waar hij zich vervolgens vestigde met zijn gevolg van prostituees.

In de 6e eeuw werd het gebouw een kerk voor de heilige Sophia. Een klokkentoren werd toegevoegd op de zuidwesthoek. In de middeleeuwen werd het een rooms-katholieke kerk ter ere van Maria. Na de Turkse verovering van Athene in 1460 werd het een moskee, waarbij de klokkentoren werd omgevormd in een minaret.

Belangrijk was het bezoek van de Franse ambassadeur markies Charles Olier de Nointel in 1674, omdat hij de schilder Carrey in zijn gevolg had. Deze maakte in opdracht van Nointel tekeningen van het Parthenon die van onschatbare waarde zijn, omdat ze het gebouw weergeven vóór zijn verwoesting.

Tijdens het beleg van de Akropolis door de Venetianen onder leiding van Francesco Morosini werd het Parthenon op 26 september 1687 geraakt door een voltreffer. De Turken hadden er hun munitie geconcentreerd, hopend dat de christenen het monument niet zouden aanvallen. Via een ontsnapte kregen de Venetianen lucht van de munitie in de tempel van Athena. Morosini gaf zijn mortiermeester opdracht om het vuur vol op het Parthenon te richten. Na drie dagen slaagde zijn brigade erin een bom door een venster onder het fries naar binnen te schieten. De daarop volgende explosie en een twee dagen durende brand verwoestte het dak, de cella en het middenstuk. Acht zuilen aan de noordkant en zes aan de zuidkant stortten in. Na de verovering van de Akropolis probeerde Morosini de beeldengalerij van het westelijke fronton te verwijderen om naar Venetië te verschepen, maar het resultaat was dat de hele groep uit elkaar viel en verloren ging.

Nu is men het Parthenon en ook andere delen van de stad weer aan het restaureren. Daarom zien we diverse hijskranen hun werk doen.

In eerste instantie besluiten we het museum van de Akropolis te laten voor wat het is en besluiten we een gedeelte van de oude stad te bezoeken, natuurlijk ook de plek of de fundamenten (het stadion) waar de eerste olympische pelen zijn gehouden. Later spreken we een paar Hollanders bij het Griekse parlementsgebouw, waar de soldaten de wacht wisselen. Het is een koddig gezicht met die grote pompoenen op hun schoenen en bijzondere manier van lopen, een soort van struisvogelpas. De Hollanders vertellen ons dat het nieuwe museum fantastisch is en dat we dit moeten zien zo mooi ook qua architectuur moet het heel bijzonder zijn. Dus lopen we toch nog maar even terug. Helaas is het museum nog maar 50 minuten open. Dus zien we ervan af. We lopen naar een gezellig pleintje (Plaka) met veel restaurantjes, eten daar ‘monsters’ en gaan dan met metro en bus terug naar de camping. Daar breekt een geweldig onweer los. Het rode wijntje drinken, wordt dus binnen. Voordeel is wel dat je de stadse herrie minder hoort. Maar het is dan nog 26 graden. Gelukkig koelt het ’s nachts wel af.

Vanaf maandag 26 september(verjaardag broertje Stef, die met dochter en kleinkinderen aan het strand in Woodgate, Australië zit) zitten we in rustiger oorden en duiken weer eens in die warme zee bij Drepanon, ongeveer 150 km onder Athene. Onderweg kopen we nog een paar kilo sinaasappels. Er zijn hier enorme boomgaarden met die appeltjes van oranje.

Er volgen nog een paar foto's als ons internet beter is.