Ups and Downs in Omis

We staan in Omis, uitzicht op zee en een ontzettend aardige camping voor een zeer simpele prijs. Het restaurant is uitstekend en we denken dan ook dat we hier 3 keer kunnen eten voor de prijs van één etentje in een Hollands restaurant. De laatste dagen hebben we veel aan zee gelezen en gezwommen. We staan op een prachtig plekje met uitzicht op zee. Het plekje heet Mestral, mogelijk was dit een voorteken.

De weersverwachting geeft aan dat het echter gaat veranderen, wat overigens normaal is in deze periode van het jaar. Het is vandaag zondag en we besluiten hier nog te blijven tot woensdag. Er komt storm en dat betekent niet bij de camper eten, maar boven in het restaurant. De campingeigenaar stookt zijn eigen snaps en die is gratis voor zijn gasten. Zo is er motorolie, aspirine penicilline etc. De snapst komt aan en het is oppassen.

We lopen zondagochtend naar het dichtstbijzijnde dorpje om te pinnen. Onderweg komen we Milan, de campingeigenaar met de auto tegen. Hij draait en brengt ons naar de pinautomaat. Helaas zit daar geen geld in. Dan brengt hij ons naar een volgend dorpje. Bingo! We hadden ook volgend jaar kunnen betalen, zegt hij! De vraag is echter of we dan weer hier komen.

’s Avonds begint het te regenen en onweren. Het is gezellig in het restaurant en ook de gitarist speelt weer aardige Dalmatische deuntjes. Er wordt naar hartenlust meegezongen. Het is droog en windstil als we naar de camper lopen. Rond een uur of 12 liggen we lekker te slapen als we plotseling een enorm kabaal horen. Een enorm windvlaag/storm heeft onze luifel aan gruzelementen geslagen. Omdat het stikkie donker is, kunnen we nu niets ondernemen. We zien wel dat het ernstig is en de luifel op het dak van onze camper ligt. We proberen een beetje te slapen, wat uiteraard maar gedeeltelijk lukt en als het licht wordt, zien we dat de luifel niet meer te redden is. Met behulp van Milan, de campingbaas, haalt Ad het ding van de camper. We mogen hem op deze camping achterlaten en krijgen een koppie koffie met een Apfelstrudel aangeboden voor de schrik.

We geven deze schade vast door aan Centraal Beheer. Omdat het heel hard waait en de voorspellingen echt geen beter weer aangeven, blijven we hier nog een paar nachtjes staan. Volgens Milan gaat met dit weer, een soort mistral (de Bora of Tramontana) in het noorden ook de autoweg dicht omdat het daar nog harder waait dan hier.

Een stel Duitse campers gaat verhuizen. We begrepen dat het op een nieuwe plek beter toeven is, praktisch zonder wind, dus verhuizen wij ook. Hier hebben we in ieder geval ook zicht op de zee, maar de wind waait hier niet constant uit de zelfde hoek. We houden de moed erin!