Tot slot

31 oktober. We doen even boodschapjes en vragen de kassière of er op 1 november winkels open zijn. “Alles tot”, zegt ze. We besluiten dan maar op 1 november uit Hermagor verder te trekken en wel naar Imst. Hier is verder niet veel over te zeggen. Behalve dat we hier maar voor één nacht zijn geweest en !!!! dat we de deur achter ons dicht hebben getrokken en dat deze op slot viel en ons buiten sloot en we geen van beiden een sleutel bij ons hadden, en Ad dus nog een uitdaging had voordat we richting Ulm konden afreizen. Uiteindelijk konden we via de garage en het bed (omhoog) onze bijna koude koffie opdrinken.

Op naar Ulm, de stad waar we een aantal jaren hebben overnacht op weg naar de wintersport in Italië. We denken nu helemaal via Oostenrijk te rijden, maar de TomTom wijst ons ineens via Italië. Dan hebben we dat speciale bord dat op de fietsen zit, toch niet voor niets gekocht.

Dat Oostenrijk mooi is, weten we nu ook weer. Prachtige dalen met fluwelen weiden. Op sommige plekken staan de sneeuwkanonnen al aan. Het grappige is dat we nu met de camper ook de (land)weggetjes mogen rijden die verboden zijn voor caravans. Ze kom je nog eens ergens. 15% omhoog of omlaag, het maakt niet meer uit als je 22% hebt gereden.

We zijn al op tijd in Ulm en parkeren de camper vlakbij de stad op een gratis P&R parkeerplaats. Je mag hier maximaal 3 dagen staan. Er gaat een tram, maar we lopen het stukje naar de stad.
Er staan verrassende gebouwen in de oude stad. Zo vinden we het Kornhaus uit 1594, waar tegenwoordig concerten worden gegeven. Maar ook de enorme Reformatorische kerk. Hier steken we kaarsjes op voor Barbera (Barry) en Barbara (schoonzus). Daarna eerst maar eens lekker koffie met gebak nuttigen in een prachtige Conditorei. We zijn ondersteboven van het prachtige Rathaus met zijn uitbundige decoraties.

We lopen door de stad, drinken een glas wijn en belanden dan in het Bootshaus aan de Donau voor een romantisch etentje. Daar was niks mis mee. Het was per slot van rekening onze laatste avond voor we thuis zijn. We zijn wel vroeg klaar. Dat is dan ook de reden dat we ergens rond half negen plat liggen. We hebben geen stroom, wel van het zonnepaneel en de huisaccu, dat is voldoende voor de verlichting. Prima op zich maar we willen nu ook naar huis. We besluiten de volgende morgen heel vroeg het laatste stuk (bijna 600 km) te gaan rijden. Dan hebben we geen last van de files. De andere ochtend vertrekken we in het donker om 05.15 uur richting ons huisje in Veghel.

En nu, zijn we thuis. Het huis is weer op temperatuur en de wasmachine draait de hele dag en we doen de noodzakelijke boodschapjes etc.
Het was een mooie reis. Het stuk Bosnië & Herzegovina en Servië vonden we droevig maar goed om gezien en ervaren te hebben. Griekenland was prachtig en ook Kroatië was leuk en mooi met als uitschieter de Plitvice meren. Al met al hebben we Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Bosnië & Herzegovina, Servië, Macedonië, Griekenland, Montenegro, Albanië, en Italië bezocht deze reis.
Wij vonden het weer erg leuk om van jullie reacties te mogen ontvangen. Dat is als je in den vreemde zit, toch wel bijzonder fijn. Dus DANK voor jullie bijdragen.