Verrassend Ljubljana
Door: Corry en Ad
Blijf op de hoogte en volg Ad en Corry
30 Oktober 2017 | Oostenrijk, Hermagor
Ooit gehoord van Hermagor? Daar zitten we sinds zondag 29 oktober. We lunchen op de camping in de zon, want het is heerlijk warm. Hermagor ligt ten westen van Villach zo’n 150 km van Ljubljana. Omdat we tijd genoeg hadden, hebben we als eerste in Oostenrijk maar eens en mooi koffietentje opgezocht. Zonder te vragen kwam er een dot slagroom mee voor de cappuccino van Corry. Ad kreeg de helft mee op zijn koffie en dat slaat hij nooit af.
Eergisteren (zaterdag) naar Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië met 280.000 inwoners. Vanaf de camperplek is het met de bus zo’n kwartiertje en dan bij de Drakenbrug eruit. De draak is het symbool van de stad. Er is markt en die is op zich al een bezienswaardigheid. Al die boeren die hun waar aan de man/vrouw proberen te brengen. Wij kopen er aan het eind van de middag een lekker stukje eigengemaakte kaas.
Eerst op zoek naar een ATM, want de eurootjes zijn op en we moeten nodig ergens koffie drinken. Het is koud en de ritsen van onze jas gaan helemaal omhoog.
Ljubljana is geen grote stad, maar zeker de moeite waard, heel compact en overzichtelijk. Veel gebouwen zijn in Barokstijl, maar er is ook Art nouveau en latere architectuur. Het is een universiteitsstad met ruim 50.000 studenten en dat merken we. Veel jeugd en veel fietsen. Door de stad loopt een rivier, de Ljubljanica. Aan weerszijden vind je veel terrassen, barretjes en eettentjes. Er is een bijzondere driedubbele brug, die trekpleister is voor veel publiek. Het is er gezellig met redelijk veel toeristen en erg sportief geklede mensen. Net toen we tegen elkaar zeiden dat er helemaal geen groepen Aziaten waren, komen we een buslading tegen.
We lunchen ergens bij een sfeervol wijnhuis. Het is er vol en gezellig druk, maar als er een tafel aan het raam vrijkomt, stelt de ober voor dat wij daar gaan zitten. Gastvrijheid, geweldig toch!
Ad stelt voor dat we toch nog even naar het kasteel lopen. Nou ja even!, het is een enorme klim. We nemen een andere route naar beneden en die is zowaar nog moeilijker.
Dan zoeken we bus nummer 13 terug. Er is dit weekend een marathon in Ljubljana en daarom kan de bus niet de normale route rijden. We wachten dus en wachten nog eens, maar het busje komt niet en het informatiepanel in het bushokje geeft ook niks aan. Dan besluiten we naar het station te lopen. Onderweg komen we onze bus natuurlijk tegen. Omdat we bij het station geen bushalte vinden die ons naar Sostro brengt waar onze camper staat besluiten we om terug te lopen naar de oude halte, het lijkt wel of dat wij een halve marathon aan het lopen zijn. Gelukkig spreken de jonge Slovenen allemaal Engels. Eén daarvan kijkt op haar telefoon, als we vragen of ze weet hoe laat ons busje komt. Het duurt nog een halfuur. We lopen dan nog even naar een terras om een versnapering te pakken. Vervolgens met de bus naar de camperplek naast het restaurant. Als je hier eet, hoef je geen campinggeld te betalen. Het menu is niet super de luxe, maar het stilt onze trek voldoende. Op de meeste camperplaatsen, zijn geen voorzieningen zoals toilet en douche. Hier wel, het is dan ook een luxe camperplek voor nop. In het weekend is het er druk, vooral met Italianen. Er zijn 10 plekjes. Als we vertrekken naar Oostenrijk, zien we het bord van de 22% helling op onze heenweg naar de camperplek. Dat hebben we toch maar even mooi geflikt!
Momenteel zitten we dus in Oostenrijk. We staan tegen een tennishal aan. We tennissen even illegaal. Als we wakker worden schijnt de zon volop. Hoewel het maar 8 graden is. We pakken de fiets en fietsen een rondje om de Pressegersee. We komen stukken tegen waar het nog vriest, alles is daar wit. Het was een prachtige tocht langs de rivier de Gail.
De passen zijn vooralsnog niet besneeuwt, daarom kunnen we nog diverse routes naar huis rijden.
Eergisteren (zaterdag) naar Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië met 280.000 inwoners. Vanaf de camperplek is het met de bus zo’n kwartiertje en dan bij de Drakenbrug eruit. De draak is het symbool van de stad. Er is markt en die is op zich al een bezienswaardigheid. Al die boeren die hun waar aan de man/vrouw proberen te brengen. Wij kopen er aan het eind van de middag een lekker stukje eigengemaakte kaas.
Eerst op zoek naar een ATM, want de eurootjes zijn op en we moeten nodig ergens koffie drinken. Het is koud en de ritsen van onze jas gaan helemaal omhoog.
Ljubljana is geen grote stad, maar zeker de moeite waard, heel compact en overzichtelijk. Veel gebouwen zijn in Barokstijl, maar er is ook Art nouveau en latere architectuur. Het is een universiteitsstad met ruim 50.000 studenten en dat merken we. Veel jeugd en veel fietsen. Door de stad loopt een rivier, de Ljubljanica. Aan weerszijden vind je veel terrassen, barretjes en eettentjes. Er is een bijzondere driedubbele brug, die trekpleister is voor veel publiek. Het is er gezellig met redelijk veel toeristen en erg sportief geklede mensen. Net toen we tegen elkaar zeiden dat er helemaal geen groepen Aziaten waren, komen we een buslading tegen.
We lunchen ergens bij een sfeervol wijnhuis. Het is er vol en gezellig druk, maar als er een tafel aan het raam vrijkomt, stelt de ober voor dat wij daar gaan zitten. Gastvrijheid, geweldig toch!
Ad stelt voor dat we toch nog even naar het kasteel lopen. Nou ja even!, het is een enorme klim. We nemen een andere route naar beneden en die is zowaar nog moeilijker.
Dan zoeken we bus nummer 13 terug. Er is dit weekend een marathon in Ljubljana en daarom kan de bus niet de normale route rijden. We wachten dus en wachten nog eens, maar het busje komt niet en het informatiepanel in het bushokje geeft ook niks aan. Dan besluiten we naar het station te lopen. Onderweg komen we onze bus natuurlijk tegen. Omdat we bij het station geen bushalte vinden die ons naar Sostro brengt waar onze camper staat besluiten we om terug te lopen naar de oude halte, het lijkt wel of dat wij een halve marathon aan het lopen zijn. Gelukkig spreken de jonge Slovenen allemaal Engels. Eén daarvan kijkt op haar telefoon, als we vragen of ze weet hoe laat ons busje komt. Het duurt nog een halfuur. We lopen dan nog even naar een terras om een versnapering te pakken. Vervolgens met de bus naar de camperplek naast het restaurant. Als je hier eet, hoef je geen campinggeld te betalen. Het menu is niet super de luxe, maar het stilt onze trek voldoende. Op de meeste camperplaatsen, zijn geen voorzieningen zoals toilet en douche. Hier wel, het is dan ook een luxe camperplek voor nop. In het weekend is het er druk, vooral met Italianen. Er zijn 10 plekjes. Als we vertrekken naar Oostenrijk, zien we het bord van de 22% helling op onze heenweg naar de camperplek. Dat hebben we toch maar even mooi geflikt!
Momenteel zitten we dus in Oostenrijk. We staan tegen een tennishal aan. We tennissen even illegaal. Als we wakker worden schijnt de zon volop. Hoewel het maar 8 graden is. We pakken de fiets en fietsen een rondje om de Pressegersee. We komen stukken tegen waar het nog vriest, alles is daar wit. Het was een prachtige tocht langs de rivier de Gail.
De passen zijn vooralsnog niet besneeuwt, daarom kunnen we nog diverse routes naar huis rijden.
-
30 Oktober 2017 - 18:03
Marjolein:
Hier is het (ook) frisjes en (wintertijd!) heel vroeg donker. Hoe is jullie (grove) planning? Lokken de warme wintermaanden in huis al? Bedankt weer voor het fijne verslag, zo leuk jullie te kunnen volgen! -
31 Oktober 2017 - 20:08
Henk En Joke :
Voor ons bekende plekken,Lubjiana,wat hebben we daar heerlijk aan het water gezeten en dan die drie bruggen,zo mooi.we hebben de vismarkt beneden aan het water ook bezocht .Voor ons een superstad. Tja en dan Hermagor,samen ook om de Pressegersee gefietst Henk met de mountenbike en ik op de vouwfiets dat was niet eerlijk want er zit nog een behoorlijk klimmetje in. weetje dat je daar weer naar Italie kunt?Een prachtige pas de naam weet ik niet meer.Tip! bij Bruneck in sankt Lorenzen is ook een leuke camping ik weet niet of ze nog open zijn.hoewel, ik geloof dat het een wintercamping is.En een superrrr!!!luxe camping is in Sexten een en al welness.ook een wintercamping je weet niet wat je ziet. Groetjes en een goede reis. -
31 Oktober 2017 - 20:11
J&F:
Hoi maatjes, we zien er naar uit jullie weer te mogen begroeten na deze mooie reis, althans zo ervaar ik begaan de verslagen te zien.
Wanneer ongeveer willen jullie weer thuis zijn?
Gr en kus J&F -
02 November 2017 - 14:32
Marian (en Wim) De Zoeten (templo Del SOL!!!):
Hoi luitjes, zijn jullie al die tijd nog onderweg geweest???
Wij zijn van 18 augustus t/m 24 oktober weer op pad geweest en denken erover een andere camper te kopen. Als je lang weg bent is wat luxe toch wel fijn. hartelijke groeten van de Zoeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
